هر آنچه باید درباره همانژیوم گیلاسی بدانید

شاید این سؤال برای شما پیش بیاید که همانژیوم گیلاسی چیست؟ یا حتی به آن مبتلا باشید و ندانید که این بیماری چیست و چگونه درمان می‌شود؟ ما در اینجا به تمام سؤالات شما پاسخ داده‌ایم. لطفاً با ما همراه باشید.

همانژیوم گیلاسی چیست؟

خال قرمز گوشتی یا آنژیوم‌های گیلاسی زائده‌های پوستی رایجی هستند که بر روی اغلب نواحی بدن تشکیل می‌شوند. این موارد با عناوینی از جمله آنژیوم‌های پیری یا نقاط کمپبل دمورگان نیز شناخته شده و معمولاً در افراد با سن 30 سال یا بیشتر دیده می‌شوند.

مجموعه عروق خونی کوچک در آنژیوم گیلاسی، ظاهری قرمزرنگ به آن می‌دهد. این نوع زائده پوستی تا زمانی که دچار خونریزی یا تغییر اندازه، شکل و رنگ نشده جای نگرانی ندارد. در صورت مشاهده هرگونه خون‌ریزی یا تغییر ظاهری باید آن را با پزشک در میان گذاشت زیرا این موارد می‌توانند از علائم ابتلا به سرطان پوست باشند.

ویژگی‌های همانژیوم گیلاسی

آنژیوم گیلاسی یک پاپول سفت است که قطری از 0.1 تا 1 سانتی‌متر دارد. رنگ این زائده‌های پوستی آبی، قرمز یا بنفش است. رنگ آنژیوم‌های گیلاسی در صورت تشکیل لخته خونی به رنگ سیاه تغییر می‌یابد.

درماتوسکوپ یک ابزار معاینه پوست بوده و مشاهده رنگ قرمز یا بنفش این آنژیوم‌ها را در حین معاینه آسان‌تر می‌سازد. آنژیوم‌های گیلاسی با اینکه می‌توانند در هر ناحیه‌ای از بدن شکل گیرند اما اغلب بر پوست سر، صورت، لب‌ها و بالاتنه پدیدار می‌شوند. این ضایعات تحت عنوان نقاط کمپل دمورگان نیز شناخته می‌شوند.

خال قرمز روی پوست سر

همانژیوم گیلاسی، تکثیر رایج عروقی پوستی بوده که ظاهری به‌صورت نقاط انفرادی یا چندگانه داشته و اغلب در بالاتنه و دست‌ها پدیدار می‌شوند. خال قرمز در سر معمولاً به‌صورت ماکول‌های سر سوزنی و پاپول‌های روشن، قرمزرنگ، گنبدی شکل و دارای ظاهری گرد تا بیضوی پدیدار می‌شوند. قطر این آنژیوم‌ها تا چندین میلی‌متر می‌رسد.

یافته‌های هیستوپاتولوژیک آنژیوم‌های گیلاسی بیان دارند که این موارد همانژیوم‌هایی هستند که از بسترهای مویرگی جدید و متعدد تشکیل شده‌اند.

آنژیوم‌های گیلاسی چه ظاهری دارند؟

آنژیوم‌های گیلاسی اغلب دارای رنگ قرمز روشن، شکل گرد یا بیضی و اندازه‌ای کوچک هستند.

• این اندازه می‌تواند از یک‌سرسوزن تا 0.6 سانتی‌متر متغیر باشد.
• درحالی‌که برخی از این زائده‌ها اندکی از سطح پوست برجسته‌تر هستند،
• برخی دیگر ظاهری صاف و هم سطح با پوست دارند.
• این آنژیوم‌ها اغلب بر روی بالاتنه، بازوها، پاها و شانه‌ها تشکیل می‌شوند.
• در صورت خراش، مالش یا برش این ضایعات احتمال خونریزی وجود دارد.

علل بروز آنژیوم عنکبوتی

علت دقیق بروز این خال‌های قرمز مشخص نیست اما ممکن است یک عامل ژنتیکی وجود داشته باشد و افراد را مستعد ابتلا به این خال‌ها کند. علاوه بر این، این آنژیوم‌ها با موارد زیر ارتباط داده شده‌اند.

• بارداری
• قرارگیری در معرض مواد شیمیایی
• برخی بیماری‌ها
•  شرایط اقلیمی

همچنین به نظر می‌رسد که ارتباطی بین سن و پدیدارشدن این خال‌ها وجود داشته باشد.

آنژیوم‌های گیلاسی اغلب با رسیدن سن فرد به 30 سال شروع به پدیدارشدن کرده و به نظر می‌رسد با افزایش سن از نظر تعداد و اندازه رشد می‌شوند. یک منبع علمی بیان دارد که بیش از 75 درصد افراد بالای 75 سال به این خال‌ها دچار هستند.

چه کسانی به همانژیوم‌های گیلاسی مبتلا می‌شوند؟

آنژیوم‌های گیلاسی در مردان و زنان با هر سن و نژادی بسیار رایج هستند. این همانژیوم‌ها در پوست‌های سفید نسبت به پوست‌های سیاه بیشتر به چشم می‌آیند. با رسیدن به سن 40 سالگی تعداد این زائده‌های پوستی به طرز محسوسی افزایش می‌یابد. امکان دارد افراد مبتلا دارای سابقه خانوادگی ابتلا به ضایعات پوستی مشابه باشند. آنژیوم گیلاسی فورانی به‌ندرت با بدخیمی‌های داخلی ارتباط داده شده است.

درمان خال‌های قرمز

افراد نیازی به درمان خال‌های خونی ندارند. بااین‌حال، در صورت تمایل به رفع آن‌ها جهت زیبایی پوست، گزینه‌هایی درمانی وجود دارد. در مواردی که آنژیوم برجسته بوده و معمولاً دچار خونریزی می‌شود، اقدام نسبت به رفع آن می‌تواند تصمیم مناسبی باشد.

چندین فرایند رایج برای رفع خال‌های قرمز وجود دارند:

الکتروکاتری

در این روش جراحی یک ابزار کوچک آنژیوم را با استفاده از جریان الکتریکی می‌سوزاند. در حین فرایند به قسمتی از بدن فرد یک فلز وصل می‌شود تا دیگر نواحی بدن از خطر سوختگی توسط برق مصون بمانند.

کرایوسرجری

در این روش آنژیوم با استفاده از نیتروژن مایع منجمد شده و در اثر سرمای زیاد از بین می‌رود. کرایوسرجری از نظر سرعت و آسانی شناخته شده است. افراد اغلب به یک جلسه از این فرایند نیاز داشته و در طول آن نیتروژن مایع به مدت 10 ثانیه اسپری می‌شود. زخم ناشی از کرایوسرجری معمولاً چندان نیاز به مراقبت ندارد.

لیزر

در این نوع جراحی از یک لیزر جهت ازبین‌بردن آنژیوم گیلاسی استفاده می‌شود که گرمای لازم جهت سوزاندن آنژیوم را تولید می‌کند. این روش سریع بوده و بدون نیاز به بستری شدن انجام می‌شود. بسته به تعداد آنژیوم‌ها، امکان دارد تعداد جلسات درمانی از یک تا 3 جلسه متغیر باشد. محل آنژیوم در ابتدا تیره می‌شود و سپس از بستر پوست جدا می‌شود و از بین می‌رود.

چه زمانی باید به دنبال درمان همانژیوم گیلاسی بود؟

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در ظاهر خال‌های قرمز باید با پزشک خود ملاقات کرد. ضروری است که افراد هرگونه تغییر در ضایعه یا زائده‌های پوستی خود را به اطلاع پزشک رسانده و پزشک آن را معاینه کند.

با این کار پزشک قادر خواهد بود تا احتمال بیماری‌های جدی از جمله سرطان پوست را بررسی کند. امکان دارد از پوست فرد نمونه‌برداری شود. در نمونه‌برداری با هدف تشخیص یا اطمینان از عدم وجود بیماری‌های جدی بخش کوچکی از ضایعه یا ناحیه مبتلا برداشته شده و ارزیابی می‌شود.

درمان خانگی همانژیوم گیلاسی

پزشکان بنا بر دلایل متعددی ازبین‌بردن آنژیوم‌های گیلاسی را در خانه توصیه نمی‌کنند.

1. اول اینکه پزشک باید تأیید کند که این ضایعه پوستی آنژیوم گیلاسی بوده و از جمله مواردی نیست که نیازمند مراقبت بیشتر هستند.
2. دوم، تراشیدن، بریدن، سوزاندن یا منجمد کردن آنژیوم‌های گیلاسی می‌تواند بسیار دردناک بوده و در صورت انجام شدن توسط افراد آماتور به بروز عفونت یا جای زخم منجر می‌شود.
3. پزشکان در زمینه رفع زائده‌های پوستی تمرینات حرفه‌ای دیده و این کار را در محیط استریل و با ابزارهای استریل انجام می‌دهند.

افرادی که به دلایل زیبایی تمایل به برداشت آنژیوم‌های گیلاسی دارند باید جهت آگاهی از گزینه‌های درمانی خود با پزشک مشورت کنند.

ازبین‌بردن خال قرمز

آنژیوم‌های گیلاسی به‌صورت خودبه‌خودی از بین نمی‌روند اما اغلب سبب ایجاد مشکل نیز نمی‌شوند. در صورت تحریک شدن امکان خونریزی گاه‌به‌گاه آن‌ها وجود دارد.

بااین‌وجود، تغییر رنگ، اندازه یا شکل یک خال قرمز همواره عامل نگرانی بوده و باید توسط پزشک عمومی یا متخصص پوست معاینه شود.

آنژیوم‌ها خطرناک نبوده و پیش آگهی آن‌ها با یا بدون ازبین‌رفتن مطلوب است. به‌طورکلی، روش‌های مختلف رفع آنژیوم‌ها از نظر ناراحتی و تأثیرگذاری در یک سطح قرار دارند. بیماران باید درباره بهترین روش درمانی خود با پزشک مشورت کنند.

لازم به ذکر است با اینکه امکان ازبین‌بردن آنژیوم‌ها وجود دارد اما این ضایعات می‌توانند عود کنند. افراد باید پس از برداشت هرگونه تومور بهبودی و التیام زخم را پایش کنند. هرگونه تغییرات غیرطبیعی یا تشدید علائم باید به اطلاع پزشک رسانده شود.